Sumardagurinn fyrsti, really

Undir vegg kúrði lítil lúðrasveit og skalf. Í gegnum rigninguna reyndu þau að lesa nóturnar, trommuleikararnir brostu og dilluðu sér. En einhvern veginn hljómaði glaðlega suðræna sveiflan ekki sannfærandi á þessum fyrsta sumardegi ársins.

Í hoppuköstulunum hoppuðu og veltust um rennandi blaut börn, andlitsmálningin lak niður andlitin en stoppaði þau ekki i að hlæja og skemmta sér. Við endann stóðu hundblautir foreldrar, margir með hettu, héldu á skóm afkvæmanna og biðu í þolinmæði eftir að þau hættu að hoppa í blautu köstulunum. Já, sko rigning er ekki það versta sem getur komið uppá á sumardaginn fyrsta. Ha? Það eru ekkert svo mörg ár síðan það var haglél.

Bara rúmum hálftíma áður höfðum við þrammað taktfast í skrúðgöngu á eftir litlu lúðrasveitinni, undir þurrum en þungbúnum himni. Vindurinn blés alveg passlega fyrir fána skátann sem leiddu hópinn. Að þessu sinni var það heimasætan sem leiddi okkur í söng undir Öxar við ánna og Hafið bláa hafið. Ég tók undir og heyrði í manni syngja fyrir aftan okkur. Ég beygði mig niður að prinsinum og fékk hann til að taka undir - enda höfðum við verið að æfa sönginn daginn áður. Svo héldum við áfram syngjandi í skrúðgöngunni í gegnum hverfið okkar og nutum dagsins.

Sumardagurinn fyrsti er dagurinn minn. Mér leiðist 17. júní. Hann er of stór og of mannmargur fyrir mig. Mér líður illa í mannfjöldanum og allt of langar biðraðir reyna á þolinmæði mína. En síðustu ár höfuð við skapað þá hefð að trítla í litlu og skemmtilegu skrúðgöngu skátanna í hverfinu okkar, leika okkur á skólasvæðinu á eftir, versla grillaðar pylsur, oft í hálfgerðu vetrarveðri en engu að síður. Passlega lítið af fólki, passlega mikil stemming. já, þetta er minn dagur... þið megið eiga 17. júní...

Athugasemdir

[Rebbý, 24.4.2008 kl. 21:11]

Gleðilegt sumar elsku vinkona - takk fyrir gjöfina (17.júní)

[Snjóka, 24.4.2008 kl. 23:12]

Þú mátt bara eiga báða dagana, mér leiðast þeir