duglegust í engu

1.12.2007 | 19:15

Það var nú ekki hátt á mér risið uppúr átta í morgun þegar prinsinn ákvað að við ættum að fara á fætur. Ég reyndi að snúa mér á hina hliðina og halda áfram að kúra. Þá bættust kettirnir í lið með prinsinum... allir svangir, allir vildu fá athygli og lítið annað að gera en að skottast fram úr rúminu og nota fyrsta tækifæri til að skríða uppí aftur.

Ekki það að ég hafi verið alltof lengi útí gær, nei nei, ég náði að koma heim svona vel rúmlega tvö úr geysiskemmtilegu afmæli hjá Mása þar sem hljómsveitin Vítamín fór á kostum. Kannski er aldurinn farinn að segja til sín, en ég var alveg til að fara heim á þessum tíma. Held samt að það hafi frekar eitthvað að segja með allt of mikið stress síðustu vikurnar, það og brjáluð vöðvabólga.

Dagskrá dagsins í dag var svo að gera ekkert. Ég er búin að vera mjög staðföst í þessu... framundan er aðventan með öllu jólaveseninu, jólaskrauti, verslun, afmæli prinsins og ég veit ekki hvað.. svo þetta var eini dagurinn til að gera ekki neitt.

Og mikið er ég búin að vera dugleg. Leggja mig uppí rúmi, skríða fram og lesa blöðin, leggja mig í sófanum, góna á sjónvarpið, blaðra frá mér allt vit í símanum... semsagt gera ekki neitt. Markmiðið er að auka sjónvarpsgláp á næstu vikum... svona til að slappa af...

Geisp, farin að finna mér stað að leggja mig á

Flokkur: Bloggar | Facebook